Geschiedenis

bron: canshaman
 

Geschiedenis van Cannabis

 

Cannabis wordt al eeuwen gebruikt, de vroegste bewijzen hiervoor zijn gevonden in China. 6000 jaar voor de geboorte van Christus werden cannabiszaden al gebruikt als consumptie. Later werd de Cannabis sativa gebruikt in textiel en in 2800 v.Chr. is het eerste gebruik van de medicinale werking van cannabis terug gevonden.

Hoewel vooral vanwege de hennepvezel voor de fabricage van touw, gebruikten de Chinezen het ook als medicijn tegen zo ongeveer alles. De bloemen voor de behandeling van open wonden; de zaadhuid en de aanklevende hars ter stimulering van het zenuwstelsel; de zaden zelf tegen infecties en huidirritatie, en werden in het algemeen beschouwd als stimulerend middel, en tevens restauratief, laxatief, vochtafdrijvend en uitstekend om baby’s en pups te ontwormen. De hennepzaadolie wordt gebruikt als een haarlotion en als tegengif tegen zwavelvergiftiging. De versgeperste bladeren zouden helpen tegen de beet van de schorpioen, en de as van de verbrande plant verhoogt zelfs de werking van vuurwerk.

Ook in Europa werd cannabis van oudsher verbouwd in medicinale kruidentuinen (onder andere in die van het Muiderslot) ter behandeling van manie, hysterie, delirium tremens (acute verwardheid met beven van het lichaam), hydrofobie(angst voor water), tetanus en cholera.

Ook de Romeinen en Grieken waren op de hoogte van de werking van cannabis en gebruikten het als medicijn. In West-Europese landen werd cannabis in de Middeleeuwen vooral gebruikt voor het maken van touw, kleren en als windkering.

Weetje: Van Boeddha wordt beweerd dat hij in zijn ascetische periode (oefeningen, gericht op geestelijke volmaaktheid) één hennepzaadje per dag at.

cannabishistory

De eerste bewijzen voor het gebruik van cannabis stammen al uit 10.000 v. Chr. Het werd in die tijd in China gebruikt als vezelmateriaal voor kleding, zeilen en touw. Als medicinale plant behoort cannabis tot één van de eersten. In de oudst bekende medische handboeken komt cannabis vrijwel zonder uitzondering voor, meestal in de vorm van een extract of een thee. Sommige godsdiensten waren nauw verweven met de eigenschappen van de cannabisplant; zo was cannabiszaad (hennepzaad) volgens de legende het favoriete voedsel van de Hindoe god Shiva. In de loop van de geschiedenis verspreidde cannabis zich vanuit Azië naar het westen en over de gehele wereld. Vrijwel iedere cultuur kwam in aanraking met deze ‘wonder’ plant.

Gebruik als vezel
Als vezelgewas stond cannabis bekend als hennep. Zeilen van zeeschepen werden gemaakt van hennep, omdat deze als enige natuurlijke vezel bestand was tegen rotting door zeewater. Tot 1880 werd vrijwel alle papier ter wereld gemaakt van hennep en ook bankbiljetten en de eerste Levi’s spijkerbroek werden ervan gemaakt. Allemaal vanwege de duurzaamheid van cannabisvezels.

Hoewel cannabisplanten vrijwel overal in enorme hoeveelheden verbouwd werden, was men onbekend met de geestverruimende eigenschappen van de plant. Waarschijnlijk bevatten de variëteiten die geselecteerd waren voor hun vezel-eigenschappen weinig van de psychoactieve stof THC.

Medicinaal gebruik in Europa
Het medicinaal gebruik van cannabis werd rond 1840 in Europa geïntroduceerd door een jonge Ierse arts, William O’Shaughnessy, die diende in India voor de Engelse East India Company.

Hij zag hoe cannabis werd toegepast in de Indiase geneeskunst en was zo onder de indruk dat hij zelf aan het experimenteren sloeg. Zijn artikelen hadden veel invloed in Europa. Op zijn terugreis nam hij grote hoeveelheden cannabis mee naar Engeland voor verder onderzoek. Anders dan de Europese vezel-cannabis bevatte de Indiase cannabis wel redelijke hoeveelheden actieve stoffen.

Vanaf dat moment kende medicinaal gebruik van cannabis een korte tijd van populariteit. Het werd zelfs toegepast als hulpmiddel bij bevallingen, omdat het de weeën versterkt. Begin 20e eeuw waren cannabismedicijnen ongekend populair. Op het hoogtepunt (rond 1930) waren er bijna 30 verschillende medicijnen verkrijgbaar met cannabis als bestanddeel.
1Deze medicijnen werden aanbevolen voor onder andere astma, hoest, slapeloosheid, migraine, keelontsteking, zenuwpijn en afkicken van opiumgebruik. Het is zelfs bekend dat de Engelse koningin Victoria cannabis kreeg voorgeschreven door haar hofarts bij menstruatiekramp.

2

In de Verenigde Staten beleefde cannabisgebruik een belangrijke opleving gedurende het verbod op alcohol in de jaren twintig van de vorige eeuw. In de jaren zestig van diezelfde eeuw werd cannabis een onderdeel van de “flowerpower” beweging en begon een groot deel van de jongeren uit alle lagen van de bevolking in de Verenigde Staten en Europa het te gebruiken.

Al in de 19e eeuw werd in de Nederlandse apotheken extracten van cannabis verkocht. Het geneesmiddel stond bekend onder de naam Extractum Cannabis indicae en werd toegepast bij toevallen(epilepsie), astma, krampen, slaapstoornissen en migraine. Begin van de 21ste eeuw kwam cannabis als geneesmiddel weer terug in de apotheek.

3

In 1972 verscheen de eerste coffeeshop in Nederland. Dit was theehuis Mellow Yellow in Amsterdam. De coffeeshop zat in een gekraakt pand. De krakers dronken vaak een kopje koffie of thee en blowden gezamenlijk. Toen er steeds meer vrienden kwamen, besloten Wernard Bruining en zijn kraakvrienden om een theehuis te beginnen. Dat kon, want er was toen geen vergunning nodig voor een theehuis. Er was toen wel veel handel op straat en via disco‘s, maar er waren alleen coffeeshops voor bepaalde mensen onder elkaar. Dit theehuis Mellow Yellow, was de eerste openbare coffeeshop

Onderstaande documentaire gaat over cannabis in het oude testament.

Hieronder vindt u een documentaire (Engels) die nog wat verder ingaat op de geschiedenis.

 

bron: https://www.canshaman.com/

 

bron: wikipedia

Cannabis (drug)

 
 
 
Hennepbladeren

Cannabis (of wiet, van het Engelse weed = 'onkruid') is de Latijnse benaming voor hennep. Cannabis komt als drug voor in twee vormen, 'wiet' en 'hasjiesj'. Hasjiesj of hasj is de hars, die kan variëren van bijna vloeibaar en olieachtig tot zeer hard. Een andere bekende naam is marihuana. Deze varianten worden gewonnen uit de bloemtoppen (of liever zaaddoosjes) van deze plant, althans – bij voorkeur – van de vrouwelijke, onbevruchte plant (sinsemilla). Het chemisch bestanddeel dat een invloed heeft op het menselijk bewustzijn is de stof tetrahydrocannabinol (THC.) Strafrechtelijk worden in Nederland cannabis en daarvan afgeleide producten tot de softdrugs gerekend; in veel andere landen wordt er geen onderscheid gemaakt tussen soft- en harddrugs en staan er strenge straffen op. Medicinale cannabis wordt door sommige mensen om medische redenen gebruikt.[1] Net als alcohol is deelname als bestuurder op de openbare weg met THC in het bloed een misdrijf conform de wegenverkeerswet.

1rightarrow blue.svg Zie voor de botanische eigenschappen het hoofdartikel Hennep, zie voor een uitgebreide beschouwing van de werking THC.

 

 

Planten

De volgende plantensoorten zijn te onderscheiden:

 
de drie hoofdsoorten
  • Cannabis sativa komt oorspronkelijk uit warme streken en kan onder ideale omstandigheden wel 6 meter hoog worden, heeft lange, dunne bladeren en bevat vooral Tetrahydrocannabinol of THC, dit zorgt al naargelang de soort voor een "high" of een "stoned" gevoel bij gebruik. Het heeft veel licht nodig en heeft een lange bloeiperiode. Deze soort wordt ook gebruikt voor vezelproductie. De waarde van THC ligt in de vrouwelijke plant hoger dan in de mannelijke plant.
  • Cannabis indica komt van oorsprong uit het Hindoekoesj-gebergte in Afghanistan en is een stevige plant die goed tegen ziekten en schimmels kan. De plant kan gemakkelijk groeien in koudere streken. Hij bevat naast THC meer cannabidiol (CBD), wat zorgt voor een vermoeiender gevoel na gebruik. Deze plant heeft een dikkere bladvinger dan zijn familie.
  • Cannabis ruderalis groeit in het wild in delen van Oost-Europa en Rusland en wordt gekenmerkt door een vroege bloeiperiode, die bij sommige planten onafhankelijk is van de fotoperiode. De plant wordt niet zo groot, tot 1,5 meter, en groeit meer in struikvorm.

Geschiedenis

Het gebruik van cannabis heeft vooral in Centraal en Zuid-Azië een lange voorgeschiedenis. Zo zijn restanten van zaden en bladeren gevonden naast gemummificeerde priesters in China en Egyptische mummies.[2][3][4]

 
Vienna Descurides: voorstelling uit 512 AC

Cannabis werd duizenden jaren geleden ook gebruikt door de Hindoes uit India en Nepal.Het werd ganjika (गांजा) genoemd in het Sanskriet.[5][6] Ook in Europa werd cannabis van oudsher verbouwd in medicinale kruidentuinen (onder andere in die van het Muiderslot) ter behandeling van allerlei ziekten of aandoeningen.

Gebruik

Recreatief gebruik

  • Manieren van gebruik

Cannabis kan op meerdere manieren als roesverwekkend middel gebruikt worden. Populair is het roken van een mengeling van verkruimelde hennepbloesem en tabak in een gerold sigarettenblaadje met zelfgemaakt papieren filter, een zogenaamde joint. De cannabis kan ook 'puur' gerookt worden als joint of in verschillende soorten pijpen, zoals een waterpijp. Cannabis kan ook in voedsel verwerkt worden. Een bekend voorbeeld is de spacecake, waarbij de bloesem of hars (hasj) meegebakken wordt in een gewone cake. Wietboter of wietroom bestaan uit dierlijke vetten die hebben getrokken in een wietbad waardoor de THC zich aan het vet hecht.

  • Gebruik onder jongeren

In Nederland blijkt ongeveer 21% van jongens en 14% van de meisjes ooit wel eens cannabis te hebben gebruikt. Actueel ligt dat op respectievelijk 10,5% en 4,8%. Bij gedetineerde jongeren en jongeren in de jeugdzorg ligt dat aanmerkelijk hoger, ongeveer 34%.[7] Ook bij scholieren in de leeftijdscategorie 12-18 jaar ligt het gebruik hoger dan het gemiddelde: 71,4% zegt het ooit te hebben gebruikt en 7,7% in de laatste maand.[8]

Medicinaal gebruik

1rightarrow blue.svg Zie Medicinale cannabis voor het hoofdartikel over dit onderwerp.

Vanaf 1 september 2003 is in Nederland medicinaal gebruik toegestaan en is marihuana verkrijgbaar op doktersrecept bij een apotheek. Medicinale cannabis kan verlichting bieden bij slaapklachten en chronische pijn. Voor medische toepassingen wordt het aangeraden om een vaporizer te gebruiken, omdat dit minder schadelijk is dan roken[bron?].

Werking

 
delta-9-tetrahydrocannabinol

In cannabissoorten worden meer dan 60 cannabinoïden geproduceerd, waarvan de psychoactieve tetrahydrocannabinol (THC) en het niet-psychoactieve cannabidiol (CBD) het meest voorkomen. Cannabinoïden activeren specifieke cannabinoïdereceptoren. Tot nu toe zijn er twee typen cannabinoïdereceptoren ontdekt: de CB1 receptor komt vooral voor in het centraal en perifeer zenuwstelsel, de CB2 receptor in immuuncellen, zoals lymfocyten en neutrofiele granulocyten, evenals in ontstekingscellen in het centraal zenuwstelsel.[9] Cannabinoïdereceptoren zijn van nature gevoelig voor een lichaamseigen stof, anandamide, die in veel lagere concentraties vrijkomt. Hierdoor gaat het lichaam ontspannen en treedt een roes op.

Een aantal niet-psychoactieve cannabinoïden zoals cannabidiol, cannabigerol en cannabidivarine hebben anti-inflammatoire, immuunsuppressieve, analgeticum, anxiolytische en anti-kanker effecten.[9] Met name wordt cannabidiol in dit kader onderzocht, dat circa 3-4% van het cannabisextract uitmaakt.

Door inname van THC worden er meer endorfines aangemaakt die ervoor zorgen dat mensen zich gelukkiger (of euforisch) gaan voelen. THC kan een positieve uitwerking tijdens de seks hebben. Men is gevoeliger voor aanrakingen en het kan een orgasme versterken. Als zodanig hoort het middel bij de echte afrodisiaca.[bron?]

Cannabisgebruik gaat gepaard met euforie, verstoorde waarneming, voortdurend giechelen, sedatie, lethargie, vertraagde beleving van tijd, moeilijkheden bij het verrichten van complexe mentale processen, verminderd beoordelingsvermogen en sociale terugtrekking.[10] Daarnaast kunnen een verhoogde eetlust, droge mond en tachycardie optreden na een periode van ongeveer twee uur na consumptie van de cannabis. Dit correspondeert met de plasmapiek van THC, die zo'n 2 tot 4 uur na het roken van cannabis optreedt.[10]

Wanneer cannabis in eetbare producten wordt verwerkt, duurt het een stuk langer alvorens men iets 'merkt' van de werking. Daarbij bestaat het risico op overdosering. Cannabis in eetbare vorm begint vaak pas na circa anderhalf uur te werken. Het kan wel 24 uur duren voordat de effecten verdwenen zijn.

Gezondheidsrisico's

Zowel onder beginnende als regelmatige cannabisgebruikers komen soms acute psychiatrische stoornissen voor. De kans erop neemt toe door specifieke persoonlijkheidskenmerken en onderliggende psychiatrische stoornissen welke door cannabisgebruik naar de oppervlakte komen., gevoeligheid en cannabisgebruik op jonge leeftijd.[10] Paniekaanvallen, depersonalisatie ('je vreemd voelen') en paranoia zijn de meest gebruikelijke symptomen die gerelateerd worden aan cannabisgebruik.

 
Een cannabisjoint gemixed met tabak

Cognitief functioneren

Een recente omvangrijke longitudinale studie laat zien dat regelmatig cannabisgebruik op vroege leeftijd op latere leeftijd kan leiden tot verminderd cognitief functioneren. Dit geldt ook als rekening wordt gehouden met het aantal jaren genoten schoolopleiding.[11] Bij consumptie worden cognitieve en psychomotorische functies verstoord.[12][13][14][15] Ook geheugenverlies kan optreden tijdens het gebruik. Dit vormt ook zeker een van de gangbare verschijnselen tijdens de roes, met name bij een hoge dosering. Ook kan cannabis een demotiverende invloed hebben. Dit effect wordt ook wel het amotivationeel syndroom genoemd.

Psychosen en schizofrenie

Onderzoek toont aan dat het gebruik van cannabis een sluimerende psychose, of hallucinaties kan oproepen.[16] Cannabis met een sterkere THC-concentratie, met name skunk, blijkt nog veel meer psychose-uitlokkend te zijn.[17][18] Acute psychoses samenhangend met cannabisintoxicatie zijn meestal voorbij na maximaal een week abstinentie. Maar soms kunnen zich geruime tijd daarna nog psychotische episodes voordoen die de kenmerken hebben van acute schizofrenie.[10] Langdurig (meer dan twee jaar) cannabisgebruik kan de aanzet geven tot psychoses en schizofrenie bij mensen met aanleg voor deze ziekten.[19][20][21] Cannabisgebruik door mensen met psychose kan leiden tot plotselinge gedragsveranderingen, zoals een toegenomen neiging tot geweld, criminele activiteiten, wantrouwen en hallucinaties.[10]

De kans op een ziekte als schizofrenie wordt deels bepaald door genetische factoren. Een recente Britse studie toont bovendien aan dat dezelfde genetische factoren die een rol spelen bij het krijgen van schizofrenie mogelijk ook leiden tot een frequenter gebruik van cannabis.[22] Dit suggereert dat frequent cannabisgebruik ook een gevolg kan zijn van de genetische aanleg tot schizofrenie. Maar sluit niet uit dat het ook een uitlokkend effect kan hebben bij mensen die een genetische aanleg voor de ziekte hebben.

Depressie

Andere studies tonen aan dat frequent gebruik van cannabis door adolescenten de kans op depressieve klachten vergroot.[23][24]

Andere ziekten

Een Amerikaans onderzoek uit 2009 toonde een mogelijk verband aan tussen het langdurig gebruik van cannabis en het risico op een bijzonder agressieve vorm van teelbalkanker.[25] Eerdere onderzoeken toonden al aan dat door cannabisgebruik de kwaliteit van het sperma en de productie van testosteron afnemen.[26] Na korte tijd treedt er reeds herstel op.

Onderzoek wijst uit dat cannabisrook veel van dezelfde stoffen bevat als tabaksrook, waaronder zelfs hogere concentraties van bepaalde kankerverwekkende koolwaterstofdeeltjes.[27][28]

Meerdere studies onder cannabisgebruikers leverden ruim voldoende bewijs om te stellen dat het roken van cannabis kan leiden tot bronchiale slijmvliesbeschadigingen en –ontstekingen [29][30][31], en een toename van luchtweggerelateerde irritatiesymptomen zoals hoesten, slijmproductie en een piepende ademhaling, vergelijkbaar met het gebruik van tabak[32][33].Desondanks zijn er bij verschillende analyses van long functie/- ziektes, verder geen nadelige gevolgen van cannabis gebruik op de luchtwegen waargenomen[31][32][33][34]

Ook is er zowel in een onderzoek uit 1997 door Sydney S. e.a.[35] , alsmede in een epidemiologische analyse van de relatie tussen cannabisrook en kanker die werd uitgevoerd door Hashibe e.a.(2005) [36], geen oorzakelijk verband gevonden tussen cannabisrook en aan tabaksrook gerelateerde kankersoorten zoals long-, darm- en rectale kanker.

Langdurig gebruik van cannabis kan leiden tot een syndroom waarbij de patiënt periodiek hevig moet braken: het cannabinoid-hyperemesissyndroom.

Productie

Diverse zaadbedrijven in Nederland zijn gespecialiseerd in het produceren van commerciële soorten hennep, welke geëxporteerd worden over de hele wereld. 'Duivenzaadhennep' is vrijwel altijd een touwvezelvariant. Voor de vezelproductie worden hennepvariëteiten gebruikt die niet of nauwelijks THC produceren. Ook wordt in Nederland veel illegaal cannabis gekweekt, veelal voor commercieel gebruik. Met de komst van zogenaamde autoflowering cannabis en feminized zaden is het kweken van cannabis een stuk eenvoudiger geworden. Autoflowering betekent dat de planten niet meer afhankelijk zijn van seizoenen en de stand van de maan en het licht. De zaden van feminized cannabis zijn zo gekweekt dat zij vrouwelijke planten voortbrengen. De planten van autoflowering zijn ook een stuk kleiner dan de "gewone" planten, waardoor zelfs een kleine ruimte of een balkon kan dienen voor de kweek. Door selectie zijn variëteiten hennepplanten gekweekt die een hoge opbrengst van THC geven. Deze hennepplant heeft veel licht nodig, dat doorgaans afkomstig is van zogenaamde 'groeilampen'. Dit zijn lampen die veel energie gebruiken. Daarom tappen veel kwekers illegaal elektriciteit af en worden hierdoor soms ontdekt vanwege het opvallend hoge stroomgebruik. Met de komst van LED-groeilampen tracht men soms het stroomprobleem te reduceren.
Ook door stank- en wateroverlast worden kwekerijen meer dan eens ontdekt en uiteindelijk ontmanteld. Commerciële kwekers in een huurwoning worden bij ontdekking vrijwel altijd uit huis gezet.

 

 

Medicinale cannabis

 
 
Esculaap   Neem het voorbehoud bij medische informatie in acht.
Raadpleeg bij gezondheidsklachten een arts.
 
In Nederland verkrijgbare medicinale cannabis in de vorm van de variëteit Bedica.

Medicinale cannabis is cannabis die door een patiënt verkregen wordt om te gebruiken als medicatie. De cannabisplant wordt al duizenden jaren in een geneeskundige context gebruikt vanwege zijn sedatieve, slaapbevorderende, antidepressieve, pijnstillende, anticonvulsieve, anti-emetische, ontstekingsremmende, krampwerende en eetluststimulerende eigenschappen.[1] Mediwiet is de populaire benaming waarmee medicinaal gebruik van cannabis wordt aangeduid die niet professioneel is voorgeschreven of geproduceerd. Het woord mediwiet werd in 1994 door Wernard Bruining in de Nederlandse taal geïntroduceerd.

 

 

Geschiedenis[bewerken]

 
Advertentie uit 1881 voor cannabisbevattende astmasigaretten

De laatste jaren blijkt uit oude teksten en archeologische vondsten dat cannabis door diverse volkeren gebruikt werd, onder meer door de Sumeriërs, Skythen, Egyptenaren, Romeinen, Grieken, en diverse volkeren in Groot-Brittannië en Europa.

De eerste vermelding van medicinaal gebruik van cannabis is afkomstig van de Chinese keizer-botanicus Shen-nung die het 5.000 jaar geleden aanbeval als medicijn tegen malaria, beriberi, verstopping, reumatische pijnen, afwezigheid en diverse vrouwenkwalen. Een andere Chinese plantkundige, Hoa-Glio, omschreef een mengsel van cannabishars en wijn als een effectieve pijnstiller.

Ook in 3000 jaar oude Ayurvedische teksten uit India worden zowel de psychoactieve als de therapeutische eigenschappen van cannabis beschreven, waaronder slapeloosheid, hoofdpijn, koorts, dysenterie en andere klachten van maag en darmen, en als algemene pijnstiller, vaak toegepast bij bevallingen.

Cannabis wordt genoemd als geneesmiddel in oude Egyptische medische teksten, waaronder de Ramesseum III Papyrus (1700 v.Chr.), Papyrus Ebers (1600 v.Chr.), de Berlin Papyrus (1300 v.Chr.), en de Chester Beatty VI Papyrus (1300 v.Chr.).

 
Etiket van een vloeibaar cannabisextract van de firma Eli Lilly and Company

In de 19e eeuw werd cannabis nog over de hele wereld als medicijn toegepast. Voordat aspirine (acetyl-salicylzuur) uitgevonden werd, was het een van de populairste pijnstillers.[2]

Modern medisch en wetenschappelijk onderzoek begon met dokters als O'Shaughnessy en Moreau de Tours, die het gebruikten om melancholie en migraine te behandelen, en als slaapmiddel, pijnstiller en anti-epilepticum.

Tegen de tijd dat de plant in de Verenigde Staten verboden werd (de Marijuana Tax Act in 1937) was de populariteit van cannabis al fors afgenomen. Als reactie op de nieuwe wetgeving begonnen medici sceptisch te reageren op de veelbelovende berichten omtrent cannabis.

Later in de 20e eeuw ontdekten wetenschappers, die eigenlijk op zoek waren naar manieren om vast te stellen of iemand de nu illegale cannabis gebruikt had, dat het roken ervan intraoculaire druk verminderde. Hoge intraoculaire druk veroorzaakt blindheid in glaucoompatiënten, waardoor velen geloofden dat het middel gebruikt zou kunnen worden om bij deze patiëntengroep blindheid te voorkomen. Sommige Vietnam-veteranen geloofden bovendien dat de door verwondingen van de ruggengraat veroorzaakte spierstuipen door gebruik van de drug verminderd konden worden. Later medisch gebruik richtte zich vooral op het verminderen van ongewenst gewichtsverlies en chronisch verlies van de eetlust onder aidspatiënten en mensen die chemotherapie ondergaan, almede diverse aandoeningen van het skelet en spierstelsel.

In recente jaren hebben onderzoeken aangetoond in een muismodel dat THC, aderverkalking zou kunnen helpen voorkomen door inwerking op de CB2 receptor. Het roken of op andere wijze gebruiken van cannabis op zijn geheel zal door de werking op de CB1 receptor in de hersenen en de daarop volgende verhoging van de bloeddruk en de hartfrequentie geen zinvolle preventieve werking vertonen. Ook is cannabis (net als sommige psychedelica) toegepast ter behandeling van alcoholisme en heroïneverslaving, en ter preventie van migraine.

In 1972 liet de arts Tod H. Mikuriya met de publicatie van zijn "Marijuana Medical Papers 1839-1972" het debat omtrent de medicinale toepassing van cannabis opnieuw oplaaien.

Eind jaren zeventig werd een synthetische vorm van THC vervaardigd om het geneesmiddel Marinol te maken. Verschillende gebruikers rapporteerden diverse bijwerkingen, waardoor velen het roken van de plant prefereerden boven deze pil. Kankerpatiënten rapporteerden dat de hevige misselijkheid ten gevolge van chemotherapie het moeilijk maakte om pillen door te slikken. De effecten van gerookte cannabis kan men vrijwel direct ervaren, waardoor het doseren makkelijker is. Marinol (Dabrinol) is net als cannabis die gegeten wordt sterk psychoactief, en moeilijker te doseren. Bovendien werken andere bestanddelen in de plant samen met THC, of versterken de werking ervan. Fytotherapie, de plantengeneeskunde, stelt dat de 'hulpstoffen' in een plant of plantendeel de werking als medicijn bevorderen en bijwerkingen helpen voorkomen. Het is dus juist deze 'onzuiverheid' die een voordeel vormt.

In de jaren negentig kwam naar voren dat er in Nederland dankzij het gedoogbeleid ook vele mensen waren die cannabis gebruikten om medische redenen. Als reactie daarop besloot toenmalig minister van Volksgezondheid Els Borst dat patiënten die cannabis uit de coffeeshop haalden om medische redenen, ook een alternatief geboden moest worden zonder het risico op vervuilingen. Daarom werd in maart 2000 het Bureau Medicinale Cannabis (BMC) opgericht. Het BMC is een overheidsorganisatie (onderdeel van het Ministerie van Volksgezondheid) die zorgt voor de teelt van cannabis voor medicinale en wetenschappelijke doeleinden. Het BMC levert medicinale cannabis aan onder meer apotheken, apotheekhoudende artsen en onderzoeksinstellingen. In de Opiumwet werden ook bepalingen opgenomen die vastlegden dat de overheid moet zorgen voor voldoende cannabis voor medische doeleinden en onderzoek. In september 2003 kwam er voor het eerst medicinale cannabis beschikbaar in de apotheek.

Op 7 november 2007 heeft Nederlands minister Ab Klink van Volksgezondheid gezegd dat medicinale cannabis of mediwiet een gewoon geregistreerd geneesmiddel moet worden.[3] Klink wil de beschikbaarheid van mediwiet voor wetenschappelijk onderzoek met vijf jaar verlengen. "Met de verlenging wil hij de ontwikkeling van een geneesmiddel met cannabis als grondstof een serieuze kans van slagen geven", aldus zijn departement. Als reactie op deze positieve ontwikkeling voor cannabis als medicijn werd in februari 2008 de Nederlandse associatie voor legale Cannabis en haar Stoffen als Medicatie (NCSM) opgericht. De NCSM richt zich hierbij vooral op het verbeteren van de kennis over medicinale cannabis, zodat de acceptatie ervan kan toenemen.

Botanische informatie[bewerken]

Lange tijd heeft men getwijfeld over de botanische familie van de plant. Onderzoekers deelden de plant in bij de Brandnetelfamilie, later veranderde dat en deelde men de plant in bij de Moerbeifamilie. Tegenwoordig heeft cannabis een aparte familie, de Hennepfamilie of Cannabaceae, met slechts twee geslachten, nl. Cannabis en Humulus (Hop). Men is het er redelijk over eens dat men drie soorten cannabis kan onderscheiden: Cannabis indica, Cannabis sativa en Cannabis ruderalia.

Chemische samenstelling[bewerken]

De cannabisplant bestaat uit een complex chemisch mengsel van cannabinoïden, terpenoïden, flavonoïden, steroïden en enzymen. Er zitten minstens 66 verschillende cannabinoïden in cannabis,[4], waarvan tetrahydrocannabinol (THC of dronabinol) en cannabidiol (CBD) de belangrijksten zijn. THC is meestal het hoofdbestanddeel, maar ook de andere inhoudsstoffen - zoals CBD - kunnen een bijdrage leveren aan de werkzaamheid.

Zoals bij kruidengeneesmiddelen gebruikelijk is, kunnen de hoeveelheden en verhoudingen tussen de inhoudsstoffen sterk uiteenlopen. De samenstelling bepaalt de werking en de bijwerkingen van de cannabis. De cannabis die via de apotheek verstrekt wordt is van farmaceutische kwaliteit.

Nederland[bewerken]

In de begin jaren werd mediwiet door een 60-tal Nederlandse coffeeshops met 50% korting, dus tegen inkoopsprijs verkocht aan klanten die dit medicinaal wilden gebruiken, totdat dit door de Nederlandse staat werd verboden ten faveure van het Bureau Medicinale Cannabis.

De farmaceutische vorm bestaat, volgens het Bureau voor Medicinale Cannabis, onderdeel van het Ministerie van Volksgezondheid, Welzijn en Sport, uit "Gedroogd plantenmateriaal (gamma-doorstraald)"[5] van "de gedroogde bloeiwijzen van de vrouwelijke plant van Cannabis sativa, die is geteeld en verwerkt onder gestandaardiseerde omstandigheden, teneinde een zo constant mogelijk product te verkrijgen."

Op grond van de Opiumwet geldt, op uitzonderlijke situaties na, een verbod op de invoeren, telen, bereiden, bewerken, verwerken, verkopen, afleveren, verstrekken, vervoeren, aanwezig hebben en vervaardigen van cannabis. Echter, onder bepaalde voorwaarden is dit verbod niet van toepassing op apothekers, apotheekhoudende artsen en dierenartsen. Daarnaast is het niet van toepassing op door de overheid aangewezen instellingen en personen of instellingen die dergelijke geneesmiddelen in voorraad hebben voor de uitoefening van de geneeskunst, tandheelkunde of voor eigen geneeskundig gebruik.

Aangezien cannabis op lijst II staat, dient er (op basis van artikel 8, eerste lid, onderdelen a tot en met c, van de Opiumwet) voor medisch gebruik een opiumontheffing aangevraagd te worden.[6]

België[bewerken]

In België is het medicinaal gebruik van cannabis niet toegestaan en is het dus niet verkrijgbaar als medicijn. Wanneer medicinaal gebruik kadert in wetenschappelijk onderzoek, uitgevoerd door een universitair ziekenhuis of een erkende pijnkliniek, is het bij wet wel toegestaan.[7]

Effecten[bewerken]

Cannabis bevat een kleine hoeveelheid psychoactieve stoffen. Het roken van welk kruid dan ook brengt schadelijke verbrandingsproducten in het lichaam, wat onder andere een negatieve uitwerking heeft op de luchtwegen en de hersenen. Steeds meer mensen kiezen voor het verdampen van een kruid in een vaporizer als toedieningsvorm, wat minder schade toebrengt. Ook mensen die hun leven lang nog nooit iets hebben gerookt, hebben geen moeite met het binnenhouden van cannabisdamp (vooral als deze eerst heeft kunnen afkoelen, zoals dat het geval is bij De-verdamper en de Volcano vaporizer).

Medisch gebruik[bewerken]

 
Medicinale cannabis

Medicinaal gebruik van cannabis moet gezien worden als een vorm van fytotherapie (kruidengeneeskunde). Het kan vooral palliatieve zorg, oftewel verlichting bieden. Uit een Californisch onderzoek bleek dat artsen het voor meer dan 250 klachten voorschreven. De werking van medicinale cannabis is wetenschappelijk bewezen bij vier aandoeningen:

  • Chronische pijn: Deze kan het gevolg zijn van kanker of fantoompijn na amputatie van een ledemaat. Het werkt niet zozeer als verdoving, maar kan een betere ontspanning geven in de pijn, zodat men er anders mee omgaat. Pijnen geheel verdoven of uitschakelen kan gevaarlijk zijn, omdat men dan te weinig rekening kan gaan houden met de oorzaak van de pijn. Pijn is immers een vorm van een waarschuwing die het lichaam geeft.
  • Spierspasmen bij MS: Bij multiple sclerose heeft de patiënt vaak last van spierspasmen, spierspanningen of spiertrekkingen. Er kan ook ruggenmergschade optreden. Al deze symptomen kunnen worden verminderd door het gebruik van medicinale cannabis, doordat die een spierontspannende werking heeft.[8] Door het verminderen van spasmen kan men 's nachts ook beter slapen.
  • Misselijkheid en overgeven: Door de ziekte aids of door de bijwerkingen van een chemotherapie bij kanker kan misselijkheid en ernstig verminderde voedselinname optreden, waardoor de patiënt snel magerder wordt. Cannabis kan de eetlust vergroten, en pijn die met slikken gepaard kan gaan, wegnemen, waardoor de voedselinname toeneemt en de patiënt weer aankomt. Ook zorgt cannabis voor minder misselijkheid waardoor voedsel kan worden binnengehouden.
  • Syndroom van Gilles de la Tourette: Bij dit syndroom heeft de patiënt bepaalde tics, die vaak worden veroorzaakt omdat de patiënt een onaangenaam gevoel (bijvoorbeeld kriebel of druk) wil wegnemen. Cannabis beïnvloedt de synapsen, zodat dit nare gevoel weg kan gaan en de tics verminderen of ophouden.

Verder zijn er nog een aantal algemene werkingen van cannabis:

  • Spierspanningen: Over het algemeen werkt cannabis spierontspannend, waardoor het hele lichaam beter ontspant. Een voorbeeld hiervan zijn spiertjes in de luchtwegen waardoor de astmapatiënt minder benauwd is. Of op de blaasspieren waardoor incontinentie afneemt.
  • Slechte bloedcirculatie: de bloedcirculatie kan verbeteren, waardoor een betere warmtehuishouding zou kunnen ontstaan.
  • Ontspanning: cannabis werkt geestelijk verruimend, waardoor het mogelijk is dat de patiënt minder gefixeerd is op de ziekte, er meer ruimte voor ontspanning ervaart of beter kan relativeren.
  • Seksuele klachten: cannabis kan een afrodiserende werking hebben. Het zou vroegtijdige zaadlozing kunnen voorkomen, en door de spierontspannende werking heft het bepaalde erectieproblemen op.
  • Hormonaal: het kan verlichting bieden bij maandelijkse menstruatie-ongemakken, zoals premenstrueel syndroom.

Ook zijn er een aantal klachten die met succes met medicinale cannabis zijn behandeld, maar waarvan de resultaten nog niet ondersteund zijn met een grootschalig wetenschappelijk onderzoek:

Er zijn aanwijzingen dat cannabis effect zou hebben op de ongewenste celdeling zoals in het geval van kanker[9][10]

Soorten[bewerken]

Nederland[bewerken]

Er zijn in Nederland vijf soorten medicinale cannabis verkrijgbaar in de apotheek: Bedrocan, Bedrobinol, Bediol, Bedica en Bedrolite, elk met een eigen samenstelling en sterkte.[11]. Deze variëteiten worden onder licentie van het bedrijf Bedrocan International geproduceerd.

  • Bedrobinol bevat circa 13% dronabinol en minder dan 1% cannabidiol.
  • Bedrocan bevat circa 22% dronabinol en minder dan 1% cannabidiol.
  • Bediol (granulaat)(sinds februari 2007) bevat circa 6% dronabinol en 8% cannabidiol.
  • Bedica (granulaat) bevat circa 14% dronabinol en minder dan 1% cannabidiol.
  • Bedrolite (granulaat) bevat circa 9% cannabidiol en minder dan 1% dronabinol

Bediol heeft een lager THC-gehalte en een hoog cannabidiolgehalte (CBD). Dit betekent dat een bekende bijwerking, zoals 'high' worden, minder snel optreedt. Dit maakt het gebruik van medicinale cannabis voor met name MS-patiënten bij continue pijnbestrijding overdag beter mogelijk. Daarnaast is het nieuwe product door de granulaatvorm goed te hanteren en te doseren, met name door patiënten die moeite hebben met coördinatie.

Bedica is een nieuwe variëteit medicinale cannabis. Het gehalte dronabinol (THC) bedraagt ca. 14%, het gehalte cannabidiol (CBD) minder dan 1%.

Niet alle zorgverzekeraars vergoeden medicinale cannabis, of slechts ten dele. Daarnaast mogen huisartsen deze medicinale cannabis slechts voor een beperkt aantal ziektebeelden voorschrijven. De matige kwaliteit, het beperkte aantal soorten, het feit dat de medicinale cannabis doorstraald is met gammastraling om het te steriliseren en de hoge prijs, doet sommige 'mediwietgebruikers' naar de coffeeshop gaan, of besluiten het zelf te telen alhoewel dit, op uitzonderlijke omstandigheden na, strafbaar is.

Sinds 2012 is in Nederland het geneesmiddel Sativex (GW Pharmaceuticals) geregistreerd ter verlichting van symptomen bij MS-patiënten met matige tot ernstige spasticiteit die onvoldoende reageren op andere medicatie. Het is een spray voor oraal gebruik en bevat als werkzame bestanddelen delta-9-tetrahydrocannabinol (THC) en cannabidiol (CBD) en extracten van de cannabisplant. Het is uitsluitend op recept verkrijgbaar (UR).[12]

  • Bedrobinol, medicinale cannabis flos 5 gram

  •  

  • Bedrocan, medicinale cannabis flos 5 gram

  •  

  • Bediol, medicinale cannabis flos 5 gram, granulaat.